ورزش و آرتروز
- يكى از مهم‌ترين و مؤثرترين روش‌ها در كنترل و درمان آرتروز و عوارض آن، تقويت عضلات اطراف مفصل از طريق انجام تمرينات درمانى است.
- عضلات اطراف هر مفصل نقش گارد محافظ مفصل را دارند. هرچه اين عضلات قوي‌تر باشند، بهتر مي‌توانند از مفاصل در مقابل آسيب‌هاى احتمالى محافظت كنند.
- علاوه بر قدرت، انعطاف‌پذيرى عضله هم اهميت زيادى دارد. انعطاف‌پذيرى عضله با انجام تمرينات كششى مهيا مي‌شود. عضلاتى كه به علت عدم انجام تمرينات كششى قابليت طويل شدن به اندازه كافى را ندارند، در هنگام فعاليت مانع حركت مفصل در راستاى طبیعی مي‌شوند. اين موضوع موجب آسيب‌پذير شدن مفصل مي‌شود.
- از طرف ديگر عضلاتى كه قابليت طويل شدن كافى ندارند، در فعاليت نمي‌توانند به خوبى با ساير گروه‌هاى عضلانى هماهنگ شوند. هماهنگى حركت عضلات يك گروه و همچنين هماهنگى بين گروه‌هاى عضلانى اطراف يك مفصل، نقش بسيار مهمى در حفظ سلامتى مفصل دارد.
- افزايش قدرت، انعطاف‌پذيرى و هماهنگى عضلات فقط با انجام و تكرار تمرينات ورزشى امكان پذير است. البته بايد توجه داشت كه تمرينات ورزشى اگر متناسب با توان و آمادگى عضله و شرايط مفصل انتخاب نشوند خود مي‌توانند باعث وارد شدن آسيب به اندام و مفصل گردند.
- اگر مفصل يا عضله، درگير درد یا آرتروز يا بيمارى باشند، اين تمرينات بايد با دقت و مهارت انتخاب شوند تا باعث بدتر شدن شرايط و وارد شدن آسيب بيشتر به اندام و مفصل نشوند.
- در اين شرايط، تمرينات درمانى بايد با توجه به شرايط بيمار، توسط پزشك متخصص يا درمانگرى تجویز شوند كه آشنايى كامل به آناتومى عضلات و مفاصل و بيماري‌ها دارد.
